Overgang naar de Belastingdienst
Niek was tijdens zijn krijgsgevangenschap, sergeant bij het 8e Regiment Infanterie. In juni 1940 keerde hij als ex. krijgsgevangene terug naar Nederland. In de periode hierna, heeft hij een verzoek ingediend voor een functie bij de Nederlandse Belastingdienst. Voor beroepspersoneel van de Nederlandse Weermacht, in de rang van onderofficier of mindere, bestond de mogelijkheid om hulpkomies te worden bij de Belastingdienst.
Na een onderzoek – ingesteld door de Commissie tot werving van tijdelijke hulpkomiezen – kreeg Niek het bericht dat hij in aanmerking kwam voor plaatsing. De benoeming vond plaats door de Directeur der directe belastingen, invoerrechten en accijnzen. Niek moest zich op 22 juli 1940, melden bij de Directeur ’s Rijks belastingen te Maastricht.
Bij schrijven van 29 augustus 1940 werd zijn benoeming tot tijdelijk hulpkomies der invoerrechten en accijnzen bevestigd, ingaande 22 juli 1940, met als standplaats: Oud-Vroenhoven.
Vroenhoven was een voormalige gemeente in de provincie Limburg op de linkeroever van de Maas, in de huidige gemeente Maastricht. De gemeente Vroenhoven bestond uit: Wolder (Wilre), Biesland, Necum en Caberg. Het gemeentehuis bevond zich in Wolder.
Op 4 november 1940 werd Niek vanuit de Belastingdienst, als tijdelijk Hulpkomies, geplaatst aan de Nederlands- Belgische grenspost ‘De Kempen’ bij Weert (Limburg). Voor een geboren Rotterdammer leek de overgang van de haastige metropool naar de stille eenzaamheid van de grenspost ‘De Kempen’ in de ‘Lange Heide’ een grote overgang.
Toch was dit niet het geval. Niek was een groot natuurliefhebber en had graag contact met de mensen van het platte land. Al snel raakte hij vertrouwd met het zeer ontoegankelijke grensgebied.
Vlakbij de grillig lopende Zuid-Nederlandse grens lag het rustieke Brabantse Dorplein. De bewoners kenden allemaal, de voor buitenstaanders aan het oog onttrokken kleine paadjes, waarlangs men zonder controle van het ene- naar het andere land kon komen. Zolang de grens bestond maakten smokkelaars er dankbaar gebruik van om er clandestien goederen van- en naar België te brengen.
De douane ambtenaren van de Belastingdienst wisten echter ook bijna alles van deze weggetjes. In normale tijden controleerden zij deze en trachtten het overschrijden van de grens zonder behoorlijke documenten zoveel mogelijk te beperken.
Niek was gedurende deze eerste oorlogsjaren actief in het veld. Ook hij kende inmiddels de vanouds bestaande verscholen weggetjes. Naast zijn werk wilde hij hiervan gebruik maken om het verzet, dat op alle gebied tegen de bezetter oplaaide, te dienen.
Inmiddels was hij geregeld betrokken bij het over de grens helpen van piloten, krijgsgevangenen en andere mensen die wat te duchten hadden van de bezetter. De vluchtlijn liep over Budel-Dorplein en soms werden er via deze weg wel 20 personen naar België vervoerd.
Niek Zag de voordelen van deze locatie en datgene hij het verzet te bieden had. Contact werd gezocht met de Belgische verzetsbeweging en op uitstekende wijze gelegd. Niek werd lid van het Geheim Leger.
